Drugą wojnę światową prowadzono wszędzie, na lądzie w wodzie i powietrzu. Niemcy dysponowali olbrzymią armią – a w czasie Bitwy o Anglię Luftwaffe miało ponad 2600 samolotów, gdzie RAF (Królewskie Siły powietrzne) dysponowało około 1900 maszynami. Wśród nich znajdował się Supermarine Spitfire – myśliwiec o nowoczesnej konstrukcji, wykorzystywany do wielu różnych zadań. W czym tkwiła wyjątkowość tej maszyny? Jak potoczyły się jej losy?

Boeing B-17, powszechnie nazywany Latającą Fortecą, to niekwestionowana ikona amerykańskiego lotnictwa z okresu II wojny światowej. Zaprojektowany przez Boeinga w latach 30. XX wieku, ten czterosilnikowy ciężki bombowiec był prawdziwym cudem techniki. Wprowadzenie go do służby zrewolucjonizowało postrzeganie możliwości lotnictwa bombowego. Ceniony za swoją niezawodność i potężne uzbrojenie, stał się jednym z najważniejszych narzędzi w strategii bombardowań alianckich sił powietrznych. Jego wytrzymałość oraz zdolność do przetrwania w bezlitosnych warunkach bojowych uczyniły go legendą. Stał się inspiracją dla innych konstrukcji i utrwalił się w pamięci wielu pilotów jako synonim bezpieczeństwa.

Bombowiec Consolidated B-24 Liberator, bez wątpienia, zajmuje ważne miejsce w annałach historii lotnictwa. Ta maszyna była nie tylko wyrazem technologicznego awansu tamtych czasów, ale również odegrała kluczową rolę w II wojnie światowej. Wielu ekspertów uważa, że B-24 pomógł w kształtowaniu przebiegu wojny dzięki swoim unikalnym właściwościom i możliwościom bojowym.