Kieszonkowe dla dziecka – od kiedy, ile i jak często?

Zbudowanie w świadomości dziecka zdrowego podejścia do pieniądza znacznie ułatwi mu funkcjonowanie w dorosłym świecie. Jak i kiedy wprowadzić malucha w świat finansów i jaki budżet mu dostarczyć?

Kiedy zacząć dawać kieszonkowe

Jak mówi stare przysłowie, potrzeba matką wynalazków. Kieszonkowe również powinno być związane z potrzebami dziecka. Odpowiednim momentem na wprowadzenie stałej pensji dla malucha jest ten, w którym jego potrzeby wyjdą poza standardowe ramy i równocześnie będzie on już na tyle świadomy, że zrozumie podstawy gospodarności. Pod tym względem dzieci są bardzo zindywidualizowane. Żeby wszystko miało sens, dziecko musi znać podstawy liczenia. Na samym kieszonkowym można je nauczyć takich działań jak: dodawanie, odejmowanie, mnożenie i dzielenie. Prawdę powiedziawszy, nic lepiej nie sprawdzi się w nauce matematyki, jak pieniądze.

Ile i jak często zasilać portfel dziecka

To ile dajemy dziecku, zależy od dwóch czynników, jakimi są nasze możliwości finansowe i potrzeby dziecka. Dobrze jest zdecydować również o tym, czy kieszonkowe przeznaczone dla malucha ma pokrywać jego zwykłe potrzeby, czy być środkiem do celu, czyli uzbierania jakiejś większej kwoty np. na droższą zabawkę. Ważny jest również wiek dziecka. Im jest młodsze, tym jego potrzeby są mniejsze. Drobne przyjemności takie jak słodycze, kolorowanki czy komiksy nie są drogie. Kieszonkowe może jednak służyć do zebrania pieniędzy na zestaw większych klocków czy zakup roweru.

Można podejść do tematu kompleksowo i zapewnić dziecku taką sumę, która starczy i na drobne wydatki i na oszczędności. Jest to najbardziej optymalny sposób na faktyczną naukę zarządzania własnym budżetem. Maluch z jednej strony będzie mógł wygospodarować jakąś sumę na swoje podstawowe potrzeby, a przy okazji zostanie mu trochę nadwyżki na inne cele. Co do tego, jak często dawać dziecku pieniądze, to na samym początku najlepszym wyjściem są tygodniówki. Ile dawać?

• dzieci do 6 roku życia – od 20 zł do 50 zł miesięcznie – po kilka złotych na tydzień,
• dzieci od 6 do 12 roku życia – od 50 zł do 100 zł miesięcznie – również co tydzień,
• powyżej 12 roku życia – tutaj kwota kieszonkowego zależy od indywidualnych zainteresowań dziecka, ponieważ może służyć do realizacji jego pasji – pieniądze można dawać raz na 2 tygodnie lub raz w miesiącu.

Kwoty kieszonkowego należy dostosowywać nie tylko do potrzeb dziecka, ale również do jego umiejętności zarządzania swoim budżetem. Gdy maluch jest zbyt rozrzutny, warto nieco ograniczyć jego fundusze, aby zrozumiał wartość pieniądza i zasadność jego oszczędzania.

Nauka zarządzania własnym kapitałem od małego

Gry zręcznościowe i gry planszowe, które wymagają od dzieci pojęcia idei zysków i strat, to doskonały sposób na wprowadzenie do ich życia elementu ekonomii. Gromadzenie zasobów i zarządzanie nimi to umiejętność, która jest w życiu niezwykle przydatna. Niestety, współczesny model edukacji, przynajmniej w naszym kraju, niekoniecznie przekazuje dzieciom tę wiedzę. Na rodzicach ciąży zatem obowiązek jak najlepszego przystosowania swoich pociech do ekonomicznego funkcjonowania w społeczeństwie. I niestety pozyskiwanie i zarządzanie kapitałem jest tutaj podstawą.

Nie bez przyczyny od dekad popularnością cieszą się gry planszowe takie jak: Monopoly, Eurobiznes itp., które są modelowym przykładem zarządzania dobrami oraz inwestowania w rozwój posiadanego kapitału. Natomiast planszowe gry zręcznościowe typu: Moje na górze, w których mamy do czynienia z rywalizacją i zdobywaniem przewagi nad przeciwnikiem, uczą realizacji celów oraz poczucia satysfakcji z ich osiągnięcia.

W budowaniu stabilności finansowej obie te umiejętności się uzupełniają. Warto zatem wykorzystać zabawę, do nauki zarządzania kapitałem. Lepiej zrobić to wcześniej niż później i w jak najbardziej naturalny oraz przyjemny dla dziecka sposób. Samo kieszonkowe nie wystarczy bowiem, aby nauczyć dziecko racjonalnego dysponowania finansowymi środkami.

Kieszonkowe – wady i zalety

Do zalet kieszonkowego zalicza się możliwość naturalnego wpojenia dziecku umiejętności zarządzania pieniędzmi i zyskanie poczucia wartości pieniądza. Za tym idzie również nauka odpowiedzialności i podejmowania decyzji. Lepiej, jeśli maluch pozna, czym jest zysk i strata w sytuacji, gdy nie będzie to wpływać zbytnio na ogólny komfort jego życia. Rodzice przecież i tak muszą zapewnić swoim dzieciom opiekę. Nauka gospodarowania pieniędzmi w trakcie dorosłości może być o wiele trudniejsza, ponieważ konsekwencje złych decyzji mogą stać się o wiele bardziej dotkliwe niż wtedy, gdy ma się kilka lat.

Minusem kieszonkowego może być wykształcenie w dziecku nadmiernie materialistycznego podejścia do życia. Świat pieniądza to często świat zero jedynkowy, gdzie istnieją tylko zyski i straty. Dlatego tak ważne jest, aby proces wdrażania kieszonkowego, zasady jego przyznawania i nauka dysponowania pozyskanymi w ten sposób środkami były przeprowadzone w sposób przemyślany. Chcemy przecież, aby naszym dzieciom żyło się łatwiej i żeby były przygotowane do życia. Nie chcemy jednak wychować zimnych materialistów, dla których najważniejszy w życiu jest zysk ponad wszystko.

Dobrze jest zatem uczulać dzieci również na to, że zasobami warto się dzielić w danych okolicznościach i że pieniądze oraz świadome zarządzanie nimi jest ważne, są jednak rzeczy od nich ważniejsze, których nawet duże pieniądze nie pozwolą uzyskać, o czym nasze dzieci również powinny wiedzieć.