W świecie motoryzacji, gdzie każdy model ma swoją historię, Barkas B1000 wyróżnia się jako ikona wschodnioniemieckiej inżynierii. Ten niezwykły pojazd, który zadebiutował w latach 60. XX wieku, szybko stał się nie tylko narzędziem pracy, ale także symbolem epoki i świadectwem innowacyjności w warunkach ograniczonych możliwości technologicznych i ekonomicznych. Barkas B1000 dzięki swojej wszechstronności zyskał uznanie w wielu branżach, od służb ratunkowych po transport towarów.

Historia maszyny

Kiedy w 1961 roku z linii montażowej wychodził pierwszy Barkas B1000, nikt nie przypuszczał, że stanie się on jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli wschodnioniemieckiej motoryzacji. Jego narodziny w fabrykach VEB Barkas-Werke w Karl-Marx-Stadt (obecnie Chemnitz) były odpowiedzią na rosnące zapotrzebowanie na wszechstronny, niezawodny pojazd użytkowy, który mógłby sprostać licznym wyzwaniom.

Konstrukcja Barkas B1000 była wynikiem współpracy zespołu inżynierów i projektantów, którzy postawili przed sobą ambitne zadanie stworzenia pojazdu, który byłby nie tylko funkcjonalny, ale także przystosowany do trudnych warunków drogowych i klimatycznych panujących w Europie Środkowej. Inspiracją dla konstruktorów były zarówno zachodnie trendy w projektowaniu samochodów dostawczych, jak i specyficzne wymagania rynku wschodnioniemieckiego, gdzie pojazdy musiały być trwałe, łatwe w naprawie oraz ekonomiczne w eksploatacji.

Serce Barkas B1000

Innowacyjność Barkas B1000 zaczynała się od jego serca – silnika, stanowiącego fundament jego niezawodności i wszechstronności. Początkowo, pod koniec lat 50., inżynierowie z NRD podjęli wyzwanie zastąpienia modelu Barkas/Framo V 901/2, wprowadzając nowoczesne rozwiązania konstrukcyjne. Kluczowym elementem Barkas B1000 był trzycylindrowy, dwusuwowy silnik benzynowy typu AWE 311, pochodzący z samochodu osobowego Wartburg 311. Z początkową pojemnością skokową 900 cm³ i mocą 43 KM, silnik ten zapewniał solidne fundamenty dla wszechstronności pojazdu.

Jednakże to dopiero modernizacja silnika w 1961 roku przyniosła znaczącą zmianę w osiągach Barkas B1000. Zastąpiono go zmodernizowanym dwusuwowym silnikiem Wartburga 312 typu AWE 312, którego pojemność skokowa została zwiększona do 992 cm³, osiągając moc maksymalną 46 KM. Ta ewolucja silnika była kluczowa dla poprawy dynamiki oraz efektywności pojazdu pozwolając na lepsze dostosowanie do różnorodnych zastosowań.

W toku produkcji, która rozpoczęła się w 1961 roku, Barkas B1000 przeszedł wiele ulepszeń, skupiając się głównie na aspektach mechanicznych. Od 1972 roku, wprowadzono kolejną istotną zmianę, korzystając z ulepszonego silnika od Wartburga 353, który zachował tę samą pojemność, ale oferował lepsze parametry pracy. Zmiany te nie ograniczały się jedynie do samego silnika, ale objęły również system chłodzenia oraz przełożenia skrzyni biegów, co miało na celu dalszą optymalizację wydajności i niezawodności pojazdu.

Ewolucja legendy

Rozwój Barkas B1000 to opowieść o ciągłej ewolucji;

• Pierwszą wersją był KA, czyli Kastenwagen, furgon z zamkniętą dwuosobową kabiną, bez przeszkleń w części ładunkowej, idealny dla potrzeb transportu towarów, gdzie priorytetem była przestrzeń ładunkowa i ochrona przewożonych materiałów.
• Następnie pojawił się KM, Kasten-Mehrzweckwagen, furgon towarowo-osobowy, który oferował większą elastyczność dzięki możliwości przewozu zarówno osób, jak i towarów. Ta wersja, wyposażona w dodatkowe siedzenia oraz okno boczne, umożliwiała komfortowy transport cztero- lub pięcioosobowej załogi.
• KB, czyli Kleinbus, był odpowiedzią na potrzeby transportu grupowego, oferując miejsca dla ośmiu osób. Pełne przeszklenie przedziału ładunkowego i dodatkowe udogodnienia, takie jak ogrzewanie postojowe, czyniły go idealnym rozwiązaniem dla szkół, zakładów pracy czy jako środek transportu publicznego.
• Wersja KK, Krankenwagen, została zaprojektowana z myślą o służbach ratunkowych. Jako karetka pogotowia, z pełnym przeszkleniem i specjalistycznym wyposażeniem, służyła ratowaniu życia. KK/SMH-3, z nowym nadwoziem z tworzyw sztucznych oraz podwyższonym dachem, stanowiła kolejny krok w ewolucji karetek, oferując jeszcze więcej przestrzeni i komfortu dla pacjentów i personelu medycznego.
• HP, Pritschenfahrzeug, to ciężarówka skrzyniowa z dwuosobową kabiną, która zyskała uznanie dzięki swojej prostocie i niezawodności w transporcie cięższych ładunków.
• Ostatnią wersją był FR, Fahrerhaus-Rahmenausfuehrung, podwozie do zabudowy, które oferowało niezliczone możliwości konfiguracji, od furgonów po specjalistyczne pojazdy techniczne, dostosowane do indywidualnych potrzeb klientów.

Wszystko, co dobre kiedyś się kończy

Jak każda wielka historia, tak i saga Barkas B1000 musiała kiedyś dobiec końca. Produkcja tego kultowego pojazdu zakończyła się 10 kwietnia 1991 roku, zamykając rozdział wschodnioniemieckiej inżynierii motoryzacyjnej, który trwał przez trzy dekady. Decyzja o zakończeniu produkcji była wynikiem szeregu czynników, wśród których najważniejsze to zmiany polityczne i gospodarcze, jakie nastąpiły po upadku muru berlińskiego i zjednoczeniu Niemiec.

Barkas B1000 w klockowej wersji od COBI

Mimo zakończenia produkcji, Barkas B1000 nie został zapomniany. Pozostaje żywym symbolem innowacyjności i adaptacyjności, który przetrwał próbę czasu, stając się cenionym eksponatem na zlotach pojazdów zabytkowych. Miłośnicy motoryzacji oraz kolekcjonerzy mogą go również dostać w wersji klockowej. W ofercie Cobi znajdują się bowiem:  

• Barkas B1000 Pritschenwagen – skala 1:35, liczba elementów 156
• Barkas B1000 Krankenwagen (Schnelle Medizinische Hilfe) – skala 1:35, liczba elementów 157
• Barkas B1000 Polizei – skala 1:35, liczba elementów 157
• Barkas B1000 Feuerwehr – skala 1:35, liczba elementów 151